Στη Αρσου μας, σαν σήμερα τελευταία Κυριακή της αποκριάς και αφού τερμάτιζαν τα σεργιάνια στους μαχαλάδες που έφταναν μέχρι και την Πόλη με την λατέρνα μασκαρεμένη και μη κάθονταν στο οικογενειακό τραπέζι με συγγενής και φίλους και με το φαγοπότι το τραγούδι τα χωρατά και το χωρώ με την λατέρνα είχαν το έθιμο να κρεμούν ένα αβγό δεμένο με τον σπάγκο από το ταβάνι και όπως κάθονται όλοι γύρω από το τραπέζι ο αρχαιότερος της οικογένειας του δίνε μια κουταλιά για να φέρνει βόλτα γύρο από τραπέζι και δοκιμάζουνε ο καθένας να το πιάσει με το στόμα του. (το έχω ζήση σαν παιδί, δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γινόταν ). Με το αβγό κλείνουμε το στόμα μας για τη Σαρακοστή και περιμένουμε τη Λαμπρή πάλι με το αβγό το ξανανοίξουμε. Στο τέλος καίγανε τον σπάγκο, με το οποίο έχουν δέσει το αβγό, και με μαντικές παρατηρήσεις παρατηρούν πόσα ψηλά θα καεί, αν καεί η κλωστή η χρονιά θα είναι καλή, κάνοντας προγνώσεις και ευχές για το ύψος που θα φθάσουν τα στάχυα των σιτηρών που έχουν και γενικά για τις παραγωγές τους.Το έθιμο αυτό το συναντάμε και στην Αρσου της Κύπρου, σε εμάς αφήνετε αν θέλουμε να μάθουμε τι σχέση έχουν τα δύο αυτά χωριά μεταξύ τους. Στην φώτο η οικογένεια Αρισταρχου κ Μαρίας Γαβριηλίδη